Nadat het jubileum eerder in Thorn met genodigden was herdacht, was nu iedereen in Bergeijk van de partij. Na de Eucharistieviering verplaatsten we ons naar de Ruif. Het was aanschuiven, want we waren met velen. Koffie met taart, en een drankje met zoutjes en wat warms werd afgewisseld met toespraken en voordrachten. Op de achtergrond werden op een scherm foto’s uit het rijke verleden getoond. Het was een heerlijke bijeenkomst!
40 jaar HB-Gemeenschap in Thorn; een persoonlijke impressie
Aan Thorn denkend komt in mij boven
hoe Berti zich ooit kwam verloven
met mijn Pa, haar Toon –
na eerst metterwoon
’t Kapelhuis! verbouwend God loven.
Aan Thorn denkend voel ik mij leren
Chassied volgend Gode te eren –
erg méé viel da nie,
maar opgaand met Rie
liet ik mij steeds méér inspireren.
Aan Thorn denkend zijn er de vrinden
met wie onder eiken of linden
te samen wij staan –
na ’t op en af gaan
al delend waar wij ons bevinden.
Aan Thorn denkend hoor ik mij zingen,
verlangend naar leven en swingen –
zie hoe (fase één:
door Exodus heen)
mijn ziel en ik Berkt binnen gingen.
Aan Thorn denkend zie ik Assisi
(in mijn, minder broederse visie
een Thorn-dependance) –
wij grepen de kans
op spirituele incisie!
Aan Thorn denkend weet ik: mijn leven
is mede door Thorn mij gegeven!
mijn dank dus, voorwaar,
nu Ons verblijf daar
gedeelt’lijk aan ’t zijn is ontheven…
P.S.
Aan Thorn denkend zie ik hem komen,
nog immer bereid om te dromen:
na enig gezwerf
woont Grad op ons erf,
bereid om met ieder te bomen…
Harrie van Nieuwkuijk, 10 november 2019
