De oorsprong
Het was in 1967, net na het Tweede Vaticaans Concilie, dat de gemeenschap haar oorsprong vond. Mevrouw Klomp (en haar gezin) hadden een royale bungalow bij het buurtschap de Hooge Berkt in Bergeijk. Zij trok het zich zeer aan dat er zoveel religieuzen waren die worstelden met de vraag of en hoe ze hun roeping uit konden blijven oefenen.
Het was de tijd van Woodstock, van Flower Power, van Provo, van Dolle Mina. De hele maatschappij maakte een slag, nieuw hoop gloorde maar er was ook veel twijfel. In deze sterk veranderende wereld bood mevrouw Klomp aan religieuzen een hartelijk en luisterend oor en een plaats om tot zichzelf te komen. Het beviel de gasten zo goed, dat ze bleven en gingen meewerken. Zo vormden ze onbewust het begin van onze gemeenschap want het was aanvankelijk helemaal niet de bedoeling een gemeenschap te stichten. Het gebed stond vanaf het begin centraal als een van de pijlers van de dagelijkse dag.
Een lekenbeweging
Mevrouw Klomp had veel relaties in haar netwerk van de kerk zo ook met Mgr. Bekkers . Ze slaagde erin om in verbinding te blijven met de Rooms-Katholieke Kerk. Zo lukte het haar om een gedoogplek te creëren voor velen die met de vraag worstelden hoe hun leven er uit moest zien in de veranderende wereld en kerk. Al spoedig melden Pater Jan Berger (Jezuïet) en Zr. Annunciata Hendriks (een Zuster van Schijndel) e.a. zich aan. Ze kwamen mevrouw Klomp ondersteunen om een koers uit te zetten voor wat nu de Gemeenschap de Hooge Berkt is geworden. Een lekenbeweging waarin solidariteit met de wereld een centrale plaats inneemt.
De bron van onze gemeenschap is het gelovig samenleven. Velen ook met een andere Christelijke signatuur wisten de weg naar de Gemeenschap te vinden. Het was geen eenvoudige weg de opbouw van de gemeenschap. Alle structuren moesten worden uitgevonden en beproefd. Het was zoeken en dus ook veel bidden om een weg te vinden waarin iedereen tot zijn recht kon komen.
De gemeenschap door de tijd heen
In het tijdsbeeld van de zeventiger jaren, met grote veranderingen op het gebied van de emancipatie, vormden de authentieke manier van samenleven een magneet voor vele mensen. In een klimaat van gastvrijheid kwamen ze om zich te heroriënteren en inspiratie op te doen in het gemeenschappelijk leven. Iedereen die aanklopte, werd ontvangen als gast. Sommigen kwamen voor een korte tijd, anderen zijn gekomen en gebleven.
De beginjaren verliepen stormachtig. Er was behoefte aan steeds meer onderkomen en er werd gezocht naar programma’s van zingeving. Een drie maandelijkse retraite, ook wel Exodus genoemd, werd hiervan een vast onderdeel. Er kwamen veel gezinnen met kinderen. Veel van de ouders kampten met relatiecrises door de veranderende rolpatronen in de maatschappij. Het samenkomen en deelnemen aan het gemeenschapsleven had voor velen een helende werking in hun relatie.
Crisis
Eind jaren negentig hebben een aantal leden de gemeenschap verlaten. Het democratiseringsproces werd te laat ingezet. Dat was nodig was om ieder lid zijn verantwoordelijkheid te geven.
Door het samenleven met verschillende gezindten groeide het besef van oecumene. Een groeiend inzicht dat het juist een zegen is om je eigen identiteit in te kunnen zetten in het gemeenschappelijk leven.
Nu
Een deel van de leden woont in huizen van de Gemeenschap De Hooge Berkt, anderen in eigen huizen in de dorpskern van Bergeijk, in Thorn of elders in Nederland en België. Alle werkzaamheden worden nog steeds door de leden uitgevoerd. Er is het gezamenlijk gebed in de kapel en er kan gezamenlijk worden gegeten steeds met veel gasten tussen ons in.
Heb je hier vragen over? Neem dan contact op met Jules.
Contactpersoon
Jules van Hoeckel