Maand: november 2024

Het was heel bijzonder om op woensdag 27 november als gemeenschap bisschop de Korte van de Rooms Katholieke Kerk, classis predikant Luijk van de Protestantse Kerk Nederland en bisschop Wallet van de Oud Katholieke Kerk weer te mogen ontvangen.

Het gespreksonderwerp tijdens deze jaarlijkse ontmoeting is de weg, die de gemeenschap in de oecumene gaat en hoe de verbinding met de kerken daarin vorm krijgt. De uitwisseling hierover verliep in een hartelijke sfeer. Als vertegenwoordigers van de Hooge Berkt Gemeenschap, deelden wij ons verlangen naar de praktische verbinding met de verschillende kerken. We bespraken verschillende mogelijkheden om als gemeenschap meer zichtbaar te worden als plaats van bezinning en gebed, en als plaats waar al vele jaren ervaring is als het gaat om oecumene en leven met de verschillen.

Dankbaar kijken wij terug op deze mooie ontmoeting en uitwisseling van ideeën. Voor een vervolg zijn alweer nieuwe afspraken gemaakt.

2. Samen én alleen
Samenleven is trager leven. Het leven als individu, of gezin in de samenleving, is vaak sneller en efficiënter, omdat je minder hoeft te overleggen, met minder rekening te houden. Je bent wendbaarder, en kun sneller schakelen. Samenleven is rekening houden met de ander, en dat betekent overleggen, anticiperen, geduld hebben met hoe anders die ander wel niet is. Het doel is niet het resultaat, maar het doel is de weg ernaartoe, er samen komen. Dat betekent niet dat de gemene deler hier overheerst, of dat alles een compromis is. Juist niet. Het betekent wel dat de ander in haar menszijn naast jou staat: jij als mens, zij als mens, dat is het vertrekpunt.

De balans tussen samen en individu moet dus steeds weer opnieuw gezocht worden. Soms is het individu belangrijker, en soms moet je daar voor kiezen terwijl anderen dat niet begrijpen. Soms moet je voor het samen kiezen, en jezelf opzij zetten; soms merk je opeens dat je daarin te ver bent gegaan; en soms leidt dat loslaten van jezelf juist tot een gevoel van vrijheid en liefde dat je er niet alleen voor staat, dat er mensen zijn die naast je willen staan. Het belangrijkste is dat iedereen al deze keuzes probeert te respecteren. Dat hoeft geen acceptie te betekenen, maar de ruimte is er, van dag tot dag gemaakt en gedragen.

Het hoeft gelukkig niet allemaal in één keer uitgevonden te worden, en dat stukje ruimte en vrijheid voelt uniek aan; er schuilt een gezamenlijke vrijgevigheid achter die met ieder mens probeert het beste voor te hebben. Dat dat niet altijd lukt is minder belangrijk dat dan we dat allemaal wel proberen.

Lieneke, 28 november 2024
Hier vind je de pagina van deze nieuwe rubriek.

Van tuinkuieren tot tuindag
Iedereen die wel eens in onze gemeenschap is geweest zal zich de tuin herinneren. Een flink terrein met veel mooie hoekjes en stille plekjes, prachtige oude en jonge bomen en een grote rijkdom aan bloemen en struiken. Natuurlijk vraagt dat veel onderhoud, daar houdt een vaste club mensen zich mee bezig.
Met enige regelmaat wordt er een “tuindag” georganiseerd: iedereen die mee wil helpen werkt dan een dag mee. Hoe zo’n dag gaat en hoe dat voorbereid wordt lees je hieronder in het verslag van Judi van de laatste keer eind oktober.

Mooi weer pak aan
Heerlijk om op de grote tuindag eind oktober met elkaar flink aan te pakken in de tuin. Het was de laatste van het jaar. Prachtig najaarsweer, het kon niet beter. Er moesten flink wat grote planten en struiken worden verplaatst rond de kapel in verband met de verbouwing in het voorjaar. Met man- en vrouwkracht werd deze verhuizing uitgevoerd. Ook de singel bij de parkeerplaats is stevig onder handen genomen, omdat de nieuw aanplant daar wel wat meer lucht en ruimte konden gebruiken. En verder waren er natuurlijk de gebruikelijke klussen, snoeien, maaien en wieden.

Kruipen, groeien, krioelen, bloeien
Spil in de voorbereiding en op de dag zelf is Hans. Ik heb daarvan mogen proeven toen ik in de nazomer een keer een middagje met het tuinteam meeliep. Een rondgang over het terrein. Al kuierend, onder de bezielende leiding van Hans, worden de ingrediënten verzameld voor de inhoud van de tuindag. Op allerlei plekken wordt ruimschoots stilgestaan bij de wonderen der natuur, wat groeit en bloeit of had moeten groeien en bloeien, hoe de wilde tuin zich in al haar pracht ontwikkelt, en waar dat soms helaas tot ongewenste verwildering leidt. Van de zorg voor grote bomen tot de vreugde om klein grut: de komst van bijzondere plantjes, vlinders en insectenvriendelijke bloeiers en de toename van vogels op het terrein. Met aandacht en liefde wordt uitgewisseld wat aanpak nodig heeft om de oase nog aantrekkelijker te maken voor mens en dier. Je gaat toch weer heel anders tegen het terrein aankijken na zo’n ronde met deze tuinliefhebbers. Met de reguliere seizoenswerkzaamheden, die keurig netjes in een ordner opgenomen zijn, wordt vervolgens de klussenlijst voor de tuindag opgesteld. Een klusje op zich.

Verleid en verwend
En wij, tuindaggasten? Waarom komen wij zo graag? Wie kan beter verleiden met zijn enthousiaste uitnodiging dan Hans? Je hoeft je alleen maar op te geven, aan te sluiten, je krijgt een taak die bij je past, je wordt verwend met gezelligheid en in de pauzes ontbreekt het aan niets met allemaal lekkers. Alles is geregeld. Wat wil je nog meer?! Ja, volgend jaar weer! Dank voor de organisatie van deze groene klusdagen! 

Mooi wild is niet lelijk
Rest ons nog hieraan toe te voegen dat de tuin ook steeds in beweging is. Al voor het tweede jaar een prachtig veld met gemengde bloemen. Meer “wilde” stukken en minder glad gazon, een aantal nieuwe grotere bomen en zo nog veel meer.  Niet alleen omdat dat minder onderhoud vraagt en de tuin minder afhankelijk wordt van sproeien, maar zeker ook omdat het er aantrekkelijker en spannender uitziet. Komt het zien en wie weet wil je zo’n tuindag ook eens meemaken, dat is open voor iedereen, wees welkom.

Judi
27 november 2024

Leven met dit visioen

God, U zegt het ons voor:
Vrede zal komen!
Belofte van compassie,
vrijheid en gelijkwaardigheid.

Wanhoop niet, horen we.
Laat vrede klinken
uit je hart, handen en voeten,
hier en in vergeten uithoeken.

U hebt ons lief, God.
Schenk ons dan het vertrouwen
om met mildheid en volharding
de weg naar vrede te gaan.

Amen

Vrede zal komen! is het thema dat voor deze adventsperiode gekozen is. We voelen het grote lijden dat er in de wereld is. We leven in een tijd van dreiging, oorlog en gebrek aan solidariteit. Wat is ons antwoord daarop. Hoe kunnen we dit visioen leven in deze tijd. Of met andere woorden, hoe kunnen we met mildheid kijken naar onszelf, naar de ander, naar de wereld?

We zijn op weg naar vrede. We blijven doorgaan op die weg, omdat we erop vertrouwen dat vrede eens zal komen. Dat het mogelijk is. Maar dat kunnen we niet alleen. We hebben elkaar nodig om het vol te houden.

Iedere zondag noemen we in de viering een getuige en schetsen hun verhaal als inspirerend voorbeeld hoe zij een houding van mildheid betrachtten onder moeilijke omstandigheden en het visioen van vrede leefden.

Majoor Alida Bosshardt, ‘Mahatma’ Gandhi, Titus Brandsma en Martin Luther King Jr. gingen ons voor op de weg naar vrede.

Wij wensen iedereen een inspirerende en bemoedigende adventstijd toe!

Van harte welkom in onze vieringen in de adventstijd.
Zaterdagavond 19.15 uur        Lichtdienst
Zondagmorgen 11.00 uur        Oecumenische viering

We hebben een paar jaar lopen puzzelen wat er nodig is om als gemeenschap ook in de toekomst een plaats van gebed, samenleven en gastvrijheid kunnen zijn. Een puzzelstukje dat we gekozen hebben om op te pakken is de verbouwing van onze kapel tot een modern, energiezuinig en zonnig en gezellig multifunctioneel gebouw. Een gebouw waar onze speerpunten van gastvrijheid, samen vieren en samenleven bij elkaar zullen komen.

Na heel wat puzzelen waren de belangrijkste voorbereidingen gedaan en stonden wij en bouwbedrijf Moeskops in de startblokken om met de bouw te beginnen. Helaas werd er bij de laatste verplichte ecologische controle op vleermuizen eind september een paartje vleermuizen in de spouwmuur van de kapel gevonden met als grote consequentie dat er pas na het winterseizoen (april) als het paartje vleermuis vertrokken is, met de verbouwing begonnen kan worden.

Verder puzzelen
De teleurstelling om het uitstel van de verbouwing van de kapel door de vondst van twee vleermuizen was voor de leden van de bouwcommissie van korte duur. Zij hebben de draad snel weer opgepakt en zijn doorgegaan met de voorbereidingen samen met aannemer Moeskops. Naarmate de voorbereidingen vorderen moeten er namelijk steeds meer puzzelstukjes worden gelegd en soms zelfs gemaakt.

Denk hierbij bijvoorbeeld aan materiaalvarianten voor een goede akoestiek, een verlichtingsplan met scene- en kleurregeling, wifi, ringleiding, lelijke warmteterugwinpijpen listig verbergen, foeilelijke vluchtbordjes boven het altaar, gordijnen, vloerbedekking, extra kosten vanwege uitstel en een vleermuis migratieplan met vergunningstraject richting provincie. 

Veel werk en soms ingewikkeld, maar de bouwcommissie kan gelukkig rekenen op veel steun. Financieel van Frank Boomers, onze financieel adviseur, en van onze economische commissie. Bouwkundig van Eddy Pauwels, onze Vlaamse bouwmanager. En last but not least, van onze eigen kleuren-en huisvestings-commissies die gaan zorgen voor een smaakvolle, eigentijdse uitstraling en inrichting. 

We kijken met vertrouwen uit naar het voorjaar.
Theo van Bakel